Biały panel.

Witam.


Po przerwie w publikowaniu wracam do blogowych zabaw.


Nasza Danutka zaserwowała nam na styczeń biały kolor, czym przywołała śnieżną zimę. Bardzo czekałam na taki kolor, jednak żeby nie było zbyt łatwo należało biel przełamać kolorkiem szarym lub jasno beżowym.  Miałam kilka pomysłów, ale ostatecznie stanęło na czymś użytecznym, takim co nie schowam do szuflady by czekało na zmiłowanie do zagospodarowania.  Ponieważ wspieram haftami akcję szycia poduszek u Celinki, doszłam do wniosku, że tym razem postawię na haft krzyżykowy w Danutkowej zabawie. Nawet jeśli moja praca nie zostanie przyjęta przez w/w, ja i tak wyślę to co zrobiłam dla dzieciaczków. Dlaczego mam wątpliwości, może jest za dużo białego, albo szarego, ale tło też do haftu chyba się zalicza, nie będę się zastanawiała. Ponadto wzorek jest Wam znany bo robiłam go na któreś wyzwanie u Hanulki. Tym razem jednak misiaczki są dwa, w lustrzanym odbiciu  i na innej kanwie. To co było we wzorze czarne, zastąpiłam dwoma odcieniami szarej muliny. Przecież maluszki od razu nie są czarno-białe, muszą dojrzeć do swoich kolorków.


Co z tymi upodobaniami do koloru białego?. Ja wybredna nie jestem, lubię go w garderobie, jako bluzeczki, podkoszulki. Mam ściany pokoju pomalowane na biało, ze względu na jasność jaką ten kolor daje tak w świetle dziennym, jak i wieczornym. Oczywiście preferuję też haft na białej kanwie, bo nie męczą się tak oczy przy wyszywaniu. 


Teraz banerek zabawy, żeby za szybko nie pokazać panelu:

Teraz już hafcik , poznajecie misia Pandę?

To po lewej stronie to nie jest plama, tylko jakieś odbicie światła, którego nie udało mi się skorygować, bo wszystkie aparaty mi padły i trochę kombinowałam, żeby jednak opublikować tego posta.


Misie, jako panel do podusi oraz pozostałe hafciki, jakie zrobiłam już są przygotowane do wysyłki do Celinki. Może znajdą zastosowanie w szytych podusiach w trakcie bicia rekordu Guinnessa, jaki odbędzie się w Elblągu już 12 lutego tego roku. Powodzenia dziewczynom życzę.


Tutaj całość hafcików:

Dołożyłam też zawieszkę breloczek z Minionkiem, może spasuje jakiemuś maluchowi i będzie się tym cieszył.
 Nie mam polotu do pisania, więc i post wyszedł, jaki wyszedł. Nie wiem czy to komp mi nadal wariuje, czy net jeszcze nie wrócił do normy, bo wstawić zdjęcia graniczyło z cudem. 
Jeszcze tylko nakarmię Stefana i zmykam do robienia kartek, bo sporo ich potrzebuję a zabaw z nimi jest kilka i ja w ramach mobilizacji/ niczym w wojsku/, zapisałam się jak wariatka.
Do następnego poczytania, baj, baj.