Apel. Haft w dobrej sprawie.

 Witajcie Kochani.

 Będzie długi wpis, więc przygotuj się na czytanie i zaopatrz w herbatkę, kawkę, coś na ząb.

Bardzo dziękuję za tak liczne i pochlebne komentarze pod ostatnim postem. Miś robi furorę za sprawą akcji, na którą go przeznaczyłam. Jesteście ciekawi, jak będzie wyglądał na podusi szytej przez zespół wolontariuszek Celinki, powiem szczerze, ja też będę czekała z niecierpliwością.
Teraz jednak do rzeczy.
Chciałabym zachęcić wszystkie haftujące osoby do przyłączenia się do tej pięknej akcji. Każdy hafcik jest na wagę złota, a już uśmiech dziecka największą nagrodą. Może my haftujące i te szyjące nie zobaczymy tych roześmianych oczek, ale z całą pewnością chore dzieci przyjmą je z radością. Post Ani /nawanny/, który mnie skłonił do przyłączenia się do tej akcji, jest już poprawiony w wytycznych odnośnie wykonania haftu tutaj, więc proszę zajrzyjcie raz jeszcze. Nie będę dublowała tego, co Ania wypunktowała, ale od siebie, po małych konsultacjach z Celinką, podpowiem Wam, że każda z Was da radę stworzyć coś, co przyniesie radosny uśmiech na twarzyczkę obdarowanego. Ania wspomniała, że nawet 8-latki szyją małe aplikacje, a przecież doświadczenia nie mają.
 Znając podstawy haftu krzyżykowego, co Was przeraża by dołączyć do tej akcji,czy  ten ogrom wytycznych tam zawarty. Nie wierzę, że tak jest. Gorzej może być tylko z czasem na wykonanie małego hafciku, bo praca, dom, rodzina, to obowiązki. Natomiast jeśli dobrze przemyślimy sprawę, to uda się wygospodarować chociaż godzinkę dziennie na postawienie kilku krzyżyków w tak szczytnym celu. Nie chcę nikogo namawiać na rezygnowanie z zabaw, do których się zapisałyście, ale czy nie da się tego pogodzić, tak jak w moim przypadku było.
Kilka uwag, które mi się nasunęły po podjęciu decyzji: haftuję dla maluchów i tych starszych też.

Przyjmijmy, że podusia będzie miała standardowy wymiar 40x40 cm, żeby wstawić na nią aplikację, musi być odpowiednio mniejsza, nie większa jednak niż 30x30cm; uwzględniając zapas na zaszycie w panel. Wtedy jest to duży haft i tylko jeden się mieści na podusi.

Wybierając wzorek z motywem, z jakiejś bajki starajmy się by nie był za duży, taki np. 50x70 krzyżyków plus minus, dopasowujemy rozmiarowo kanwę / w zależności na jakiej szyjemy: 14, 16,18/ dodając bezwzględne minimum 2cm,  na wszycie. Szkoda marnować materiału, który przecież nie jest tani i sami za to płacimy z własnej kieszeni.  To bezwzględne minimum w zupełności wystarczy do wszycia z innym materiałem i nie będzie trzeba nic obcinać, a przygotowując materiał pod haft mamy świadomość wykorzystania go odpowiednio. W takich aplikacjach nie wyszywa się tła, więc światło postaci, czy innego motywu zastosowanego, będzie odpowiednio widoczne. Celinka ubolewa nad tym, że czasem musi z takiego haftowanego panelu odcinać niepotrzebne kilka centymetrów materiału, które mogłyby być zaczątkiem kolejnego. Od haftującej zależy, by wzorek dobrze rozmieścić na wymierzonej w cm kanwie.

Czytając komentarze u Ani, zauważyłam, że wiele z Was obawia się lewej strony swej pracy.
Dziewczyny, to nie jest najważniejsze, liczy się staranność wykonania haftu, wiadomo bez niepotrzebnych supełków, przecież dla siebie też tak szyjecie, a nawet robicie to na zamówienie. Wiem, w oprawionym obrazku nie pokazuje się plecek haftu, tu też nie będzie widoczny, bo wszyty w materiał podusi z podkładem, metodą patchwork, co zresztą widać na fotkach gotowych poszewek, fotka zapożyczona z posta Ani

i banerek  do pobrania na Wasze blogi w celu rozpropagowania akcji, nawet jeśli nie haftujecie.

Ważne tylko by niteczki nie wyłaziły na wierzch po ich zakończeniu, ale to przecież potraficie zrobić.
Hafciki mogą być mniejsze, np. kanwa z zapasem 15x15cm, lub każdy inny wymiar, wówczas podusia będzie zrobiona z wielu takich motywów. Czy to takie straszne? Chyba nie.
Kto więc może, niech wspomoże tę akcję. 
Ja żeby nie być gołosłowną, zrobiłam kilka hafcików i już jutro pojadą do Celinki. W trakcie pisania posta, Celinka po zobaczeniu fotek zwróciła mi uwagę, bym je podpisała, chociaż nazwą miasta, co też uczynię.

Pokażę Wam obie strony hafcików, no może fotki nie najlepszej jakości, ale Celinka już je widziała na mailu i zaakceptowała, teraz prezentacja dla Was.

Kanwa 18, przycięta na wymiar 18x13cm, wzór wyśrodkowany i zapas na zaszycie wystarczający, nawet tzw.krajka materiału nie jest odcięta, tej nie szkoda będzie dociąć do szycia podusi, mulina Ariadna.

Tutaj plecki, widać przeciągnięcia końcówek muliny zaszywanej, bez supełków. Nie takie to straszne. 
Kolejne wielkością  Gumisiowe postacie ponizej:

I następne już nie bajkowe:
Puzzlowate większe i mniejsze w cm 10x13cm, i 8x13cm. miałam takie kawałki kanwy, więc je zagospodarowałam

 i plecki powyższych:

oraz moja kompozycja z serduszek i gwiazdki wym w cm: 10,5x 11, tak też można:

i plecki:

 

Fotki widać, że słabe, ale tu o nie nie idzie, tylko o to co na nich i dla kogo przeznaczone. 

                     

Do tego będzie jeszcze miś, którego znacie,

Jak same widzicie, można się nieco przestawić i coś zrobić.
Ja zrobiłam te hafciki, nie dla sławy, tylko ku uciesze chorych dzieci, a Celinka z zespołem zagospodaruje je w podusiach.
Czy po takiej prezentacji  będą chętne osoby na przyłączenie się do akcji, zobaczymy.
Myślę, że wiele z Was Kochane Dziewczyny, pochyli swoje główki nad hafcikami w tak fajnej sprawie i dołączy do grona pomagających Celince uszyć następne pocieszajkowe podusie. Bardzo na Was liczymy z Anią.
Nie ma czego się bać, damy radę. Już wielokrotnie udowadniałyśmy, że w grupie drzemie większa siła, niż w pojedynkę. To jak, mogę liczyć na Wasze wsparcie?. Nie oczekuję ani ja, ani Ania, ani też Celinka, nie wiedzieć jakich cudów, tylko małego wsparcia z Waszej strony. Niech to będzie jedna sztuka hafciku, nie od razu cała seria, bo " ziarnko do ziarnka, zbierze się miarka".  W myśl tej zasady powstaną podusie, jakie wyczekują dzieci. Więcej informacji po kliknięciu banerka z podusią w pasku bocznym na blogu.

Artystki Kolorystki, nie dajcie się prosić, już nie raz dawałyście się poznać od tej strony dawania, nie tylko brania.
Wymianki prywatne, urodzinowe, imieninowe, czyli coś za coś, a może tak raz, coś w innym celu, dla kogoś, nie dla siebie.

                       Dobro raz dane, wraca ze zdwojoną siłą.

Może to Was zmusi do przemyśleń i zgłoszeń na tę akcję. Czekamy na odzew w komentarzach. Wszelkie wątpliwości rozwiewamy od ręki, tak ja, jak i Ania.

Post długi, ale wart przemyślenia. Zachęcam i polecam bo warto.
Do następnego poczytania, baj, baj.