Powrót marnotrawnej na blogowe szpalty.

 
  Czas najwyższy wrócić do pisania.
  Bardzo serdecznie witam w moich blogowych progach nowe obserwatorki : Mariwon i Chomicek. Przepraszam, że do tej pory tego nie robiłam, ale tak jakoś wyszło.Witam więc, czujcie się jak u siebie.

  Bloger i inne witryny zaczęły " lecieć z nami wszystkimi w kulki ". Co wejdę na jakąkolwiek stronę, same zmiany, nie lubię tego, Wy zresztą także skarżycie się na wiele trudności z tymi nowościami  związane. Od pewnego czasu nie mogę komentować pod Waszymi postami, chociaż kilka razy udało się, stosując inny sposób na obejście tych niedogodności.  Już myślałam, że będzie dobrze, ale niestety, pomyliłam się. Teraz już kompletnie nic nie mogę skomentować, a tak lubię to robić.
    Przez te wszystkie zawirowania odechciewało mi się nawet haftowania, a cóż dopiero mówić o pisaniu.
   Na Waszych blogach bywam, czytam, ale nie komentuję. Jak tylko wszystko się wyjaśni w Blogerze, to nie omieszkam pozostawić po sobie ślad w komentarzach, tam gdzie teraz jest to niemożliwe.
    Bardzo dziękuję pewnej osobie, która napisała do mnie "zaniedbujesz nas" / ta osoba wie o kogo chodzi, więc nie będę jej wymieniać/. Zgadzam się z tym stwierdzeniem i przepraszam za moje milczenie.
    Dość jednak tych tłumaczeń, przechodzimy do przyjemniejszych spraw.
   Widoczek jeszcze nie udało mi się skończyć, dlatego pokażę dwa hafciki wykonane dość dawno.

     Obrazek został oprawiony, niestety fotki brak, i podarowany komuś w podziękowaniu za coś. Wiem jak to brzmi, ale takie są fakty. Drugi obrazek też jeszcze nie doczekał się stosownej ramki, ale.....

 Jest wyszyty w szarościach, Ariadną w jedną nitkę na kanwie 18 ct. Wzór z Haftów Polskich, albo Kramu z robótkami. Mam ich tyle, że nie jestem w stanie wszystkiego spamiętać.
    Wyszywam, dla samej przyjemności wyszywania, a czasem zdarzy się, iż kogoś takim hafcikiem obdaruję, do samodzielnej oprawy, jak temu komuś pasuje.

    Ponieważ nie było moich postów przez ostatnie dwa tygodnie, mam dla Was zaległe fotki z 27.08. z grzybobrania. Z tego co podczytałam na Waszych blogach, już i u Was zaczęły się grzybki pokazywać. Tak więc, pokazując te zdjęcia, życzę Wam takich, a nawet większych, udanych zbiorów.

   To dwa kosze pełne prawdziwków, oraz  cztery kanie -wyśmienite, niektórzy twierdzą, że nawet lepsze niż schabowe kotlety.

 Tutaj zawartość wyłożona na stół z przedłużeniem stolnicą, bo się nie mieściły, a kanie wylądowały na parapecie okiennym, powyżej, aparat już ich nie uchwycił, niestety. Były jednak widoczne w koszyku po prawej stronie na pierwszym zdjęciu. Zostały skonsumowane przez mojego starszego syna, który zawitał na krótki urlop z Anglii, mojego męża, i jeszcze sąsiadka z piętra poniżej nas mieszkająca, się na nie załapała. Tak więc, nic się nie zmarnowało.

   Kochani moi teraz spróbuję opublikować ten post, ale ewentualne Wasze komentarze doczekają się zbiorczej odpowiedzi w następnej publikacji posta.
  Miłego odpoczywania w zbliżającym się weekendzie.