" Magiczne fuksje" - SAL odsłona 2.

Na powitanie będzie dzisiaj coś innego.

Ostatni post obfitował mnóstwem komentarzy, a w jednym z nich przeczytałam, że jestem kochaną babcią. Obiecałam, że w związku z tym napiszę coś o mojej Karolci. Pewnego dnia dostałam od córki taką wiadomość na Skypa,  przytaczam tak jak tam było napisane;

Stoimy przed lustrem. Pytam K. gdzie jest mama - pokazuje., gdzie jest Karolina - pokazuje., gdzie jest babcia.....chwila zadumy - w komputerze, pada odpowiedź.

Taka to spryciara, ta moja wnusia, jak na trzylatkę bardzo rezolutna dziewuszka.

Witam też nową obserwatorkę Judytę ., którą zapewne wiele z Was zna z wywiadów u Ani Jacewicz. Proszę, rozgość się w moich skromnych progach i czuj się, jak u siebie. Nie powitałam Judytki w poprzednich postach, bo jakoś mi to umknęło, ale dzisiaj już dopełniam tej formalności.

Obiecałam pochwalić się postępami w haftowaniu " Magicznych fuksji" z SAL-u organizowanego przez wymienioną wcześniej Anię Jacewicz i Renatkę Pawlicką. Oto banerek zabawy:

 Wiem, że sporo dziewczyn podjęło się tego wyzwania i pokazują swoje postępy od czasu do czasu. Ja akces złożyłam dość późno, ale dołączyłam i pokazałam na start, to co zrobiłam przed świętami, tak to wyglądało:

Przez święta udało mi się troszkę " podgonić" z haftowaniem i pojawiło się nieco więcej kolorków, oto one:

Dla zobrazowania wielkości , tej węższej strony obrazka, położyłam pilota od dekodera TV wielkości 15,5 cm. Całość do oprawienia nie będzie zatem zbyt duża.

Ponieważ wyszywam, nie stronami z wzoru, tylko kolorami, więc moja praca powoli nabrała rumieńców, bo sporo czerwieni i różu już na niej zagościło, a także kolorek zielony, taki mocny.
Wyszywa się bardzo przyjemnie i lekko, mimo ciągłego odwracania kartek w gazecie, żeby niepotrzebnie nie kończyć nitki w danym kolorze. To jest mój sposób na haftowanie. Próbowałam metody " parkowania", ale jakoś mi ona nie podchodzi. Wolę robić to tak, jak do tej pory. Oczywiście nie mówię " nie parkowaniu", ale to może przy innym projekcie hafciarskim. Muszę do tego " dojrzeć" niczym owoce na drzewach.
Kilka rozpoczętych haftów czeka na dokończenie, a terminy na ich realizację kurczą się niemiłosiernie.  Następna odsłona haftu będzie wkrótce, bo został mi do wyszycia tylko jeden kolor, a niestety nie mam go w zapasach niteczkowych; męża na zakupy muszę wysłać.
Teraz  znikam pobuszować po Waszych blogach, bo sporo się pokazało nowych prac, a ja uwielbiam oglądać i komentować.

Do następnego poczytania, baj, baj.