Stracony dzień, czas się nie wróci, odsłona Salu bożonarodzeniowego.

 Witajcie wtorkowo.

We wtorki posty staram się publikować w godzinach przedpołudniowych. Niestety dzisiaj to się nie udało, jednak nie zostawię Was z niczym.
 Tym razem  na początku witam moje nowe Obserwatorki : Beata Stencel, Monika Ropcia, Misiek 77, oraz Iventi Atelier. Dziewczyny rozgoście się u mnie na jak długo chcecie, tym samym dziękuję Wam wszystkim za ogrom komentarzy jakie zostawiacie pod moimi postami.
 Zaglądając na wiele blogów, coraz częściej czytam, że cierpicie na brak czasu, zwłaszcza na przyjemności, które Was niejako omijają, bo ciągle jest coś innego do zrobienia. Dom, rodzina, dzieci, praca i tak w koło Macieju. Wydawać by się mogło, że jest to problem nierozwiązywalny, ale pomyślcie same, im więcej mamy do zrobienia, tym częściej łapiemy się na tym, że słabo u nas z organizacją tego wszystkiego. Nie mówię, że najlepiej z ołówkiem w ręku zaplanować sobie wszystko, bo nikt tego nie lubi, robić coś według sztywnego grafiku. Iść na żywioł, też nie zawsze się sprawdza. Wiem, większość z Was ma małe, lub dorastające dzieci, ale to wszystko da się pogodzić i znaleźć "złoty środek", by z tego impasu wyjść. Niektórym to się wspaniale udaje, raczą nas coraz to nowymi ,pięknymi pracami wykonanymi własnoręcznie. Wniosek z tego, że jak się chce, to się da to wszystko pogodzić. Czas biegnie do przodu nieubłaganie, nie jesteśmy w stanie go nijak zatrzymać. Tak więc Kochane moje coś co znalazłam o czasie w necie:

Niech te dwie fotki z ich przesłaniem posłużą Wam do zmian w Waszym życiu.

Dzisiejszy dzień dla mnie okazał się straconym, czasu nie cofnę, nie postawiłam ani jednego krzyżyka na moich haftach, chyba jakieś choróbsko mnie rozbiera, bolą wszystkie kości, nawet te w okolicach uszu /ucho też /ciężko otworzyć usta by ugryźć kromkę chleba. Jednak "jadaczka" do pisania nie jest mi potrzebna, tylko palce u rąk /bolących/.
Siłą rozpędu, jednak piszę bo chcę pokazać moje postępy w Salu bożonarodzeniowym. Dziewczyny już zaczęły publikować swoje postępy, idzie im świetnie, każda ma swoją interpretację materiałową i kolorystyczną, ja zresztą też, ale nie obyło się bez zmian w tym co pokazałam jako moje przygotowania do zabawy, dlatego zamieszczę to co zrobiłam i odłożyłam, i to co zostanie już do końca.
Pierwsza wersja odłożona, bo mnie nie zadowalała wyglądem:

Jak widzicie nie jest to to co miało być, no po prostu, nie lubię szyć w trzy nitki muliny i już.  Oczywiście kanwę wykorzystam do czegoś innego, mulinę wypruję, może coś z niej uda się odzyskać, a jak nie to wypełnienie do igielników będzie w sam raz.

 W związku z powyższym zaczęłam raz jeszcze na drobniejszej, bo 18-tce i to w jedną nitkę. To co u niektórych dziewczyn widziałam, to u mnie zamiast zielonego, będzie jednak czerwone, a jak dalej się rozwinie to będę pokazywała. Ponadto, ja zaczęłam od spodu choinki, czyli tam gdzie jest najszersza. Mój wybór, dowolność dozwolona, to i już pokazuję.

Fotka jest w poziomie nie w pionie, jak choinka rośnie, ale tak jest mi wygodniej trzymać to co wyszywam.
 Dziękuję Wam wszystkim za tak liczne odwiedziny, na kolejny post zapraszam / mam nadzieję, czuć się lepiej/ już w piątek, w godzinach raczej wieczorno-nocnych.
Spokojnej nocki wszystkim życzę. Pa, pa.